പാരി ഔദ്യോഗികമായി ഉദ്ഘാടനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ട് 2014 ഡിസംബർ 20-ന് 10 വർഷം തികഞ്ഞു.

എന്താണ് ഞങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലിയ നേട്ടം? ഇപ്പോഴും ഞങ്ങളിവിടെയുണ്ടെന്നതുതന്നെ. കോർപ്പറേറ്റുകൾ രാജാവായി വിലസുന്ന മാധ്യമലോകത്ത്, ദിവസേന 15 ഭാഷകളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചുകൊണ്ട്, ഒരു സ്വതന്ത്ര പത്രപ്രവർത്തന സൈറ്റായ പാരി ഇപ്പോഴും നിലനിൽക്കുന്നു എന്നതുതന്നെ. കോർപ്പസ് ഫണ്ടോ, സർക്കാർ ഫണ്ടോ വെറും പൂജ്യമായിരുന്ന ഒരു ട്രസ്റ്റിന്റെ പ്രധാന പ്രവർത്തനമാണ് അത്. കോർപ്പറേറ്റുകളുടെ ഗ്രാന്റോ നിക്ഷേപമോ, പരസ്യവരുമാനമോ (ആ വരുമാനം വേണ്ടെന്നത് ഒരു തീരുമാനമായിരുന്നു), ഇത് വായിക്കുകയും കേൾക്കുകയും കാണുകയും ചെയ്യണമെന്ന് പാരി ആഗ്രഹിക്കുന്ന വലിയൊരു വിഭാഗം ആളുകളെ ഇതിൽനിന്ന് അകറ്റിയേക്കാവുന്ന വരിസംഖ്യയോ യാതൊന്നുമില്ലാതെതന്നെ. എന്നാൽ, പ്രതിബദ്ധതയുള്ള പത്രപ്രവർത്തകരുടേയും, സാങ്കേതികവിദഗ്ദ്ധരുടേയും, അക്കാദമിക പണ്ഡിതരുടേയും, എല്ലാറ്റിലുമുപരിയായി, സന്നദ്ധപ്രവർത്തനം നടത്താൻ കഴിവുള്ള ഒരു വലിയ വിഭാഗം പ്രവർത്തകരുടെ ശൃംഖലകൊണ്ട് നിർമ്മിക്കപ്പെട്ട ഒന്നാണിത്. പൊതുജനങ്ങളിൽനിന്നും, ട്രസ്റ്റികളിൽനിന്നും, പാരിയുടെ സ്വാതന്ത്ര്യം ഒരിക്കലും നിയന്ത്രിക്കാൻ ശ്രമിച്ചിട്ടില്ലാത്ത ചില ഫൌണ്ടേഷനുകളിൽനിന്നുമുള്ള ഉദാരമായ സംഭാവനകളിലൂടെ നിർമ്മിക്കപ്പെട്ടതാണത്.

ഇന്ത്യയുടെ, ഭൂമിശാസ്ത്രപരമായും ഭൌതികമായും, ചരിത്രപരമായും പരിണമിച്ചുവന്ന ഏതാണ്ട് 95 ശതമാനം പ്രദേശങ്ങളിൽനിന്ന് ഇടതടവില്ലാതെ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യാൻ അദ്ധ്വാനിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരേയൊരു വെബ്സൈറ്റായ പീപ്പിൾസ് ആർക്കൈവ് ഓഫ് റൂറൽ ഇന്ത്യയെ നയിക്കുന്നത്, ആത്മാർത്ഥതയും അതീവ കർമ്മോത്സുകതയുമുള്ള അതിന്റെ ജീവനക്കാരാണ്. ഗ്രാമീണ ഇന്ത്യയോട്, അതിലെ 900 ദശലക്ഷം ആളുകളോട്, അവരുടെ ജീവിതത്തോടും ഉപജീവനത്തോടും സംസ്കാരത്തോടും, അവരുടെ 800-നടുത്ത നാട്ടുഭാഷകളോടും പൂർണ്ണമായ പ്രതിബദ്ധതയുള്ള ഒരേയൊരു പത്രപ്രവർത്തന സൈറ്റ്. അതിസാധാരണക്കാരായ ആളുകളുടെ ദൈനംദിനജീവിതത്തോട്, നൂറ് കോടി മനുഷ്യരുടെ ജീവിതകഥകളോട് പ്രതിജ്ഞാബദ്ധമായ ഒരു സൈറ്റ്. നാഗരിക ഇന്ത്യയിലെ ഗ്രാമീണ കുടിയേറ്റക്കാരുടെ കഥകളും ഇതിൽ ഉൾപ്പെടുന്നു.

ആരംഭംതൊട്ടേ ഇതിന്റെ സ്ഥാപകർക്കൊരു തീരുമാനമുണ്ടായിരുന്നു. പാരി എന്നത് ഒരു ജേണലിസം സൈറ്റ് മാത്രമല്ല, സജീവവും ചലനാത്മകവുമായ ആർക്കൈവും ആയിരിക്കണമെന്ന്. മാത്രമല്ല, കോർപ്പറേറ്റുകൾ വ്യാഖ്യാനിക്കുന്ന മട്ടിൽ, ജീർണ്ണിച്ചതും സൈദ്ധാന്തികപ്പഴക്കവുമുള്ള ഒരു ‘പ്രൊഫഷണൽ’ മാധ്യമമാവരുതെന്ന്. മറിച്ച്, മാനവികവിഷയങ്ങളുടേയും ശാസ്ത്രത്തിന്റേയും, വിശിഷ്യ, സാമൂഹിക ശാസ്ത്രത്തിന്റേയും ചൂടും, അറിവും ശക്തിയും ഉൾക്കൊള്ളിച്ചുകൊണ്ടുള്ള ഒരു സൈറ്റായിരിക്കണമെന്ന്. തുടക്കം മുതൽ ഞങ്ങൾ, പരിചയസമ്പന്നരായ പത്രപ്രവർത്തകരെ മാത്രമല്ല, തൊട്ട് മുമ്പ് സൂചിപ്പിച്ച വിവിധ ധാരകളിൽനിന്നുള്ള പത്രപ്രവർത്തകരല്ലാത്തവരേയും ഇതിലേക്ക് കൊണ്ടുവരികയുണ്ടായി.

അത് ഒരു ആശയക്കുഴപ്പത്തിനും, തെറ്റിദ്ധാരണയ്ക്കും, (ചിലപ്പോൾ രൂക്ഷമായ) തർക്കത്തിനും, എന്നാൽ ഒടുവിൽ, അസാധാരണമായ നേട്ടത്തിനും പറ്റിയ ഒരു ചേരുവയായിത്തീർന്നു. കാരണം, എല്ലാ ധാരകളും ഒരു കാര്യം തിരിച്ചറിയുകയും അതിനോട് താത്വികമായി യോജിക്കുകയും ചെയ്തു: അതായത്, ഉള്ളടക്കത്തിൽ ഉണ്ടാവേണ്ടത് ഞങ്ങളുടെ ശബ്ദമല്ല. സാധാരണക്കാരിൽ സാധാരണക്കാരായ, നിത്യവും നമ്മൾ കാണുന്ന ഇന്ത്യക്കാരുടെ ശബ്ദമായിരിക്കണം എന്ന കാര്യത്തിൽ. ആ മനുഷ്യരുടെ ശബ്ദമായിരിക്കണം കേൾപ്പിക്കേണ്ടത്, നിങ്ങളുടേതല്ല, എന്ന ഞങ്ങളുടെ തൊഴിലിടത്തിലെ കീഴ്‌വഴക്കം എല്ലാ റിപ്പോർട്ടർമാരേയും ഞങ്ങൾ എന്നും ഓർമ്മിപ്പിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു. നമ്മൾ കഥകളാണ് പറയുന്നത്, അറിയിപ്പുകളോ, അക്കാദമികമോ ഉദ്യോഗസ്ഥസ്വഭാവമുള്ളതോ ആയ റിപ്പോർട്ടുകളല്ല. കർഷകർ, വനവാസികൾ, തൊഴിലാളികൾ, നെയ്ത്തുകാർ, മുക്കുവർ, വിവിധ ഉപജീവനമാർഗ്ഗങ്ങളിലുള്ള ആളുകൾ എന്നിവരെക്കൊണ്ട്, നമ്മെക്കൊണ്ടാവുന്ന വിധത്തിലെല്ലാം  അവരുടെ കഥകൾ പറയിപ്പിക്കാനാണ് ഞങ്ങൾ ശ്രമിക്കുന്നത്. ചിലപ്പോൾ അവരെക്കൊണ്ട് പാട്ടുകൾ പാടിപ്പിക്കുകപോലും ചെയ്യുന്നു.

PHOTO • Jayamma Belliah
PHOTO • Jayamma Belliah

ഗ്രാമീണ ഇന്ത്യയ്ക്കും അതിന്റെ ജനങ്ങൾക്കും പൂർണ്ണമായും സമർപ്പിക്കപ്പെട്ടതും അവരുടെ കഥകൾ പറയുന്നതുമായ ഒരേയൊരു ജേണലിസം സൈറ്റാണ് പാരി. ബന്ദിപുർ നാഷണൽ പാർക്കിന്റെ സമീപത്തുള്ള അനഞ്ചിഹുണ്ടി ഗ്രാമത്തിൽ താമസിക്കുന്ന ജെനു കുരുബ്ബ ആദിവാസിയായ ജയമ്മ ബെല്ലിയ എടുത്ത ചിത്രം. താൻ കാണുന്ന ദൃശ്യങ്ങൾ പകർത്തുന്ന അവർ, ഒരു കടുവയുടെ ചിത്രം‌പോലും പകർത്തുകയുണ്ടായി

PHOTO • P. Indra
PHOTO • Suganthi Manickavel

ശുചീകരണത്തൊഴിലാളികൾ, മുക്കുവർ തുടങ്ങി, ഗ്രാമീണ ഇന്ത്യയിലെ വൈവിദ്ധ്യമാർന്ന സമുദായങ്ങളുടെ വിവിധ ഉപജീവനമാർഗ്ഗങ്ങൾ പാരി റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്നു. ഇടത്ത്: സുരക്ഷാകവചങ്ങളൊന്നുമില്ലാതെ, മാലിന്യം നീക്കുന്ന, മധുരയിലെ ശുചീകരണത്തൊഴിലാളിയായ അച്ഛന്റെ ചിത്രമെടുക്കുന്ന മകൾ പി.ഇന്ദിര. വലത്ത്: തമിഴ് നാട്ടിലെ നാഗപട്ടണത്ത്, തീരത്തുനിന്നകലെ, കൊഞ്ചിനെ പിടിക്കാൻ സ്ഥാപിച്ച വല വലിച്ചുയർത്തുന്ന, തന്റെ സമുദായത്തിലെ ശക്തിവേൽ, വിജയ് എന്നീ മുക്കുവരുടെ ചിത്രമെടുക്കുന്ന സുഗന്ധി മാണിക്കവേൽ

അങ്ങിനെ, ഇന്ന് ഞങ്ങളുടെ സൈറ്റിലുള്ളറ്റ് ഇതാണ് – മുഴുനീള റിപ്പോർട്ടുകൾ മാത്രം 2,000-ത്തിലധികം, അവയിൽ പലതും, പുരസ്കാരങ്ങളുടെ പട്ടികയിലുള്ളവ. 15 ഭാഷകളിലാണ് ഞങ്ങൾ ആ കഥകൾ വായനക്കാരിലേക്കെത്തിക്കുന്നത്. വ്യത്യസ്തമായ ഉപജീവനമാർഗ്ഗങ്ങളെക്കുറിച്ചുള്ള (അവയിൽ ചിലത് ഇല്ലാതാവുന്നതിന്റെ വക്കത്താണ്) നൂറ് കണക്കിന് കഥകൾ, കർഷക പ്രക്ഷോഭം, കാലാവസ്ഥാ വ്യതിയാനം, ലിംഗപരവും ജാതീയവുമായ അനീതികളും ആക്രമണങ്ങളും, പാട്ടുകളുടേയും സംഗീതത്തിന്റേയും ശേഖരം, ചെറുത്തുനിൽ‌പ്പിന്റെ കവിതകൾ, പ്രതിഷേധത്തിന്റെ ഫോട്ടോചിത്രങ്ങൾ.

സ്റ്റുഡന്റ് റിപ്പോർട്ടർമാരുടെ 230 കഥകളാണ് പാരി എഡ്യുക്കേഷൻ ടീം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. പാരി എഡ്യുക്കേഷന് വലിയ സ്വീകാര്യത ലഭിക്കുകയുണ്ടായി. നൂറ് കണക്കിന് സ്കൂളുകളിലും കൊളേജുകളിലും സർവകലാശാലകളിലും. വിദ്യാർത്ഥികളുടേയും അദ്ധ്യാപകരുടേയും ഇടയിൽ ഒരുപോലെ. വിദ്യാഭ്യാസ സ്ഥാപനങ്ങളിൽ, എനിക്ക് എണ്ണാവുന്നതിലുമധികം ശില്പശാലകളും, പരിശീലന ക്ലാസ്സുകളും, പ്രഭാഷണങ്ങളും നടത്താൻ സാധിച്ചു. അതോടൊപ്പം, പാരിയുടെ സോഷ്യൽ മീഡിയ വിഭാഗം പുതുതലമുറയിലേക്കും ഞങ്ങളുടെ പ്രവർത്തനം എത്തിക്കുന്നു. 120,000 ഫോളോവേഴ്സാണ് ഞങ്ങളുടെ ഇൻസ്റ്റാഗ്രാം പേജിനുള്ളത്.

സർഗ്ഗാത്മക രചനയ്ക്കും കലകൾക്കുമായുള്ള ഞങ്ങളുടെ വിഭാഗത്തിന് വലിയ ആദരവുകളാണ് ലഭിച്ചത്. ചില അസാധാരണ പ്രതിഭകളെ ഞങ്ങളുടെ സർഗ്ഗാത്മക വിഭാഗം പരിചയപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്. നാടൻപാട്ട് പാടുന്നവരും, കവികളും, ചിത്രകാരന്മാരും എല്ലാം ഉൾപ്പെട്ട ഒരു വിഭാഗം. ആദ്യമായി, ആദിവാസി കുട്ടികളുടെ കലകളെ ആർക്കൈവ് ചെയ്തതും ഞങ്ങൾതന്നെയായിരുന്നു.

രാജ്യത്തിന്റെ വിവിധ പ്രദേശങ്ങളിൽനിന്നുള്ള നാടൻപാട്ടുകൾ പാരി ശേഖരിച്ചു. സമാനതകളില്ലാത്ത ഗ്രൈൻഡ്മിൽ സോംഗ്സ് പ്രൊജക്ടടക്കം. അതിന് അന്തർദ്ദേശീയ അംഗീകാരവും ലഭിച്ചു. ഏതൊരു ഇന്ത്യൻ സൈറ്റുകളിലുള്ളതിനേക്കാളുമധികം നാടൻപാട്ടുകളുടെ ശേഖരമാണ് ഞങ്ങളുടേത്.

കോവിഡ്-19, ആരോഗ്യപരിചരണം, കുടിയേറ്റം, അപ്രത്യക്ഷമാകുന്ന തൊഴിൽ‌നൈപുണ്യങ്ങൾ, തൊഴിലുകൾ തുടങ്ങി, നിരവധി വിഷയങ്ങളിലുള്ള കഥകളും വീഡിയോകളുമാണ് കഴിഞ്ഞ പത്തുവർഷത്തിനുള്ളിൽ പാരി പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്.

ഇക്കഴിഞ്ഞ പത്തുവർഷത്തിനുള്ളിൽ, പാരിക്ക് ലഭിച്ചത്, 80 സമ്മാനങ്ങളും, പുരസ്കാരങ്ങളും ആദരവുകളുമാണ്. അവയിൽ 22 എണ്ണം അന്തർദ്ദേശീയ പുരസ്കാരങ്ങളായിരുന്നു. ശരിയാണ്, ആ 80 എണ്ണ്ത്തിൽ 77 എണ്ണം മാത്രമാണ് ഞങ്ങളുടെ വെബ്സൈറ്റിൽ സൂചിപ്പിച്ചിട്ടുള്ളത്. കാരണം, ആ മൂന്ന് അവാർഡുകളുടെ സംഘാടകരുടെ അനുവാദം കിട്ടിയാൽ മാത്രമേ ആ മൂന്നെണ്ണം ഞങ്ങൾക്ക് പ്രഖ്യാപിക്കാൻ കഴിയൂ. ഇതിനർത്ഥം, കഴിഞ്ഞ ഒരു ദശാബ്ദത്തിനിടയിൽ, ഓരോ 45 ദിവസത്തിലും ഒരു അവാർഡെങ്കിലും ഞങ്ങളെ തേടിയെത്തിയിട്ടുണ്ട് എന്നാണ്. ആ ഒരു നേട്ടത്തിന്റെ അയലത്തുപോലും എത്തിയിട്ടില്ല, ഒരു ‘മുഖ്യധാരാ’ പ്രസിദ്ധീകരണങ്ങളും.

PHOTO • Shrirang Swarge
PHOTO • Rahul M.

കർഷക പ്രക്ഷോഭം, കാർഷികപ്രതിസന്ധി എന്നിവയെക്കുറിച്ച് വെബ്സൈറ്റ് വിശദമായിത്തന്നെ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തിട്ടുണ്ട്. ഇടത്ത്: മിനിമം താങ്ങുവിലയും (മിനിമം സപ്പോർട്ട് പ്രൈസ് – എം.എസ്.പി) രാജ്യത്തെ കാർഷിക പ്രതിസന്ധിയെകുറിച്ച് പാർലമെന്റിൽ പ്രത്യേക സെഷനും ആവശ്യപ്പെട്ട് 2018-ൽ മധ്യ പ്രദേശിലെ കർഷകർ ദില്ലിയിലെ രാം‌ലീലാ മൈതാനത്തിലേക്ക് പ്രകടനം നടത്തുന്നു. വലത്ത്: ഇരുപത് വർഷം മുമ്പ്, ആന്ധ്ര പ്രദേശിലെ റായൽ‌സീമ മേഖലയിലെ പൂജാരി ലിംഗണ്ണയ്ക്ക് ഒരു ഫിലിം ഷൂ‍ട്ടിംഗിനായി തന്റെ വിളകൾ പിഴുതുമാറ്റേണ്ടിവന്നു. ഇന്ന്, മനുഷ്യരുടെ ചെയ്തികളും കാലവും ഒരുമിച്ച്, ആ പ്രദേശത്ത് വീണ്ടും മരുഭൂസമാനമായ അവസ്ഥ സൃഷ്ടിച്ചിരിക്കുന്നു

PHOTO • Labani Jangi

ഒഡിഷയിലെ ആദിവാസി കുട്ടികൾ നടത്തിയ രചനകൾ ഞങ്ങളുടെ സർഗ്ഗാതമക രചനാ, കലാവിഭാഗം, ‘ആർക്കൈവ് ഓഫ് ആദിവാസി ചിൽഡ്രൻസ് ആർട്ട്’-ൽ പരിരക്ഷിച്ചുവെച്ചിരിക്കുന്നു. ഇടത്ത്: 6-ആം കാസ്സിൽ പഠിക്കുന്ന അങ്കുർ നായ്ക് എന്ന കൊച്ചുകലാകാരൻ തന്റെ ചിത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറയുന്നു: ‘ഞങ്ങളുടെ ഗ്രാമത്തിലേക്ക് ഒരിക്കൽ ആനകളേയും കുരങ്ങന്മാരേയും കൊണ്ടുവന്നു. അവയെ നോക്കി ഞാൻ വരച്ചതാണ് ഈ ചിത്രങ്ങൾ.’ വലത്ത്: ധാരാളം ചിത്രകാരന്മാർ അവരുടെ പ്രതിഭകളെ ഞങ്ങളുടെ പേജുകളിലേക്ക് കൊണ്ടുവരുന്നു. വലത്ത്: ലോൿഡൌൺ കാലത്ത് ഹൈവേയിൽപ്പെട്ട വൃദ്ധയും മരുമകനും - ലബാനി ജംഗിയുടെ ഒരു രചന

എന്തുകൊണ്ട് ഒരു ‘പീപ്പിൾസ് ആർക്കൈവ്?

വിദ്യാസമ്പന്നരുടെ കാല്പനികമായ ധാരാണകൾക്ക് വിപരീതമായി, ചരിത്രപരമായിത്തന്നെ, ശേഖരങ്ങളും, പുരാതന പുസ്തകശാലകളുമടക്കമുള്ള വിജ്ഞാനസൂക്ഷിപ്പ് കേന്ദ്രങ്ങൾ എല്ലാവർക്കും അവകാശപ്പെട്ടതല്ല. അവ എക്കാലത്തും (ഇപ്പൊഴും) ഉപരിവർഗ്ഗത്തിന്റേയും എല്ലാവരേയും ഒരുപോലെ ഉൾക്കൊള്ളാനാകാത്തവരുടേയും സ്വന്തമായിരുന്നു. ( ഗേംസ് ഓഫ് ത്രോണി ൽ ഇത് കൃത്യമായി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ടെന്നുള്ളതാന് തമാശ. ആർക്കും പ്രവേശനമില്ലാതെ രഹസ്യമായി മാറ്റിവെച്ച വിലക്കപ്പെട്ട പാഠപുസ്തകങ്ങളിലേക്ക് പ്രവേശിക്കാൻ സാം‌വെൽ ടാർലി ബുദ്ധിമുട്ടുന്നു. ആർമി ഓഫ് ദ് ഡെഡു മായുള്ള യുദ്ധത്തിന്റെ ദിവസത്തിൽ രക്ഷപ്പെടുത്തുന്നത് യഥാർത്ഥത്തിൽ പുസ്തകങ്ങളാണ്).

അലക്സാണ്ഡ്രിയയിലേയും നാളന്ദയിലേയും പുരാതന പുസ്തകശാലകളും അറിവിന്റെ മറ്റ് ഭണ്ഡാകാരങ്ങളും ഒരിക്കലും സാധാരണക്കാരെ അതിനകത്ത് പ്രവേശിപ്പിച്ചിരുന്നില്ല.

മറ്റൊരു വാക്കിൽ പറഞ്ഞാൽ, ഭരണകൂടങ്ങൾ ഏർപ്പെടുത്തുന്ന നിയന്ത്രണങ്ങളായും, നിർണ്ണായകമായ വിവരങ്ങൾ ജനങ്ങളിലേക്കെത്തുന്നത് തടയാൻ ഏർപ്പ്ടുത്തിയ നിരോധനങ്ങളായും പ്രവർത്തിക്കുന്നവയാണ് ആർക്കൈവുകളെന്നത്. 62 വർഷം മുമ്പ്, 1962-ൽ ഇന്ത്യയും ചൈനയും തമ്മിൽ ഒരു അതിർത്തിയുദ്ധം നടക്കുകയുണ്ടായി. ആ സംഘർഷത്തെക്കുറിച്ചുള്ള നിർണ്ണായകമായ രേഖകളിലേക്ക് ഇന്നും നമുക്ക് പ്രവേശനമില്ല. നാഗസാക്കിയെ ബോംബിട്ട് തകർത്തത് ഫിലിമിൽ പകർത്തിയ പത്രപ്രവർത്തകർക്ക്, ആ ദൃശ്യങ്ങൾ അമേരിക്കൻ സൈന്യത്തിൽനിന്ന് ലഭിക്കാൻ ദശാബ്ദങ്ങളോളം പോരാടേണ്ടിവന്നു. ഭാവിയിലുണ്ടായേക്കാവുന്ന ആണവയുദ്ധങ്ങളിൽ അമേരിക്കൻ സൈനികർക്ക് പരിശീലനം നൽകാൻ‌വേണ്ടി ആ ഫിലിമുകൾ തടഞ്ഞുവെക്കുകയും സ്വന്തമാക്കുകയുമായിരുന്നു പെന്റഗൺ.

തീർന്നില്ല, ‘സ്വകാര്യ ശേഖരം’ എന്ന് പേരിട്ട ധാരാളം ആർക്കൈവുകളും, ഓൺലൈൻ ലൈബ്രറി/ആർക്കൈവുകളും നിലവിലുണ്ട്.. പ്രസക്തവും ജനങ്ങൾക്ക് ഉപകാരപ്രദവുമായ വിവരങ്ങളടങ്ങിയ ആ ആർക്കൈവുകളിലേക്കൊന്നും സാധാരണ ജനങ്ങൾക്ക് പ്രവേശനമില്ല.

അതുകൊണ്ടാണ് ഒരു ജനങ്ങളുടെ ആർക്കൈവിന്റെ ആവശ്യമുയരുന്നത്. സർക്കാരുകളോടോ കോർപ്പറേഷനുകളോടോ മറുപടി പറയാൻ ബാദ്ധ്യതയില്ലാത്ത ഒരു ആർക്കൈവ്. സ്വകാര്യലാഭങ്ങൾക്കുവേണ്ടിയല്ലാത്ത, ചങ്ങലകളില്ലാത്ത ഒരു പത്രപ്രവർത്തനം. ഞങ്ങൾ റിപ്പോർട്ട് ചെയ്യുന്ന ജനങ്ങളോട് മറുപടി പറയാൻ ബാദ്ധ്യസ്ഥമായ ഒന്ന്. സമൂഹത്തിലും മാധ്യമങ്ങളിലും പാർശ്വവത്ക്കരിക്കപ്പെട്ടവർക്കുവേണ്ടിയുള്ള ഒന്ന്.

കാണുക: ‘എന്റെ ഭർത്താവ് തൊഴിലന്വേഷിച്ച് ദൂരദിക്കിലേക്ക് പോയിരിക്കുന്നു...’

നിങ്ങൾ കരുതുന്നതിലും ഏറെ ബുദ്ധിമുട്ടാണ് ഇന്നത്തെ മാധ്യമപ്രപഞ്ചത്തിൽ അതിജീവിക്കുക എന്നത്. നവവും, അതുല്യവുമായ ആശയങ്ങളുമായി എന്നും മുന്നോട്ട് വരുന്ന ഒരു പാരി സമൂഹം ഞങ്ങൾക്കുണ്ട്. ആ ആശയങ്ങളിൽ ഏതെങ്കിലുമൊന്നിനെ, അധികം തയ്യാറെടുപ്പൊന്നുമിലാതെതന്നെ പിന്തുടരാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുകയാണ് ഞങ്ങൾ. ഒരു ഭാഷയെക്കൂടി ഉൾക്കൊള്ളിക്കാം, ഇന്ത്യയുടെ മുഖവൈവിദ്ധ്യങ്ങൾ പകർത്താം – രാജ്യത്തെ എല്ലാ ജില്ലകളിൽനിന്നുമുള്ള സാധാരണ മനുഷ്യരുടെ ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾ കൊണ്ടുവരാം – അത്തരം ആശയങ്ങളാന് ഞങ്ങളെ നയിക്കുന്നത്. (നിലവിൽത്തന്നെ 800 ചിത്രങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ കൈവശമുണ്ട്). ഇനി നമുക്ക് ഓരോ ജില്ലയിലേയും ഓരോ ബ്ലോക്കിൽനിന്നുമുള്ള ചിത്രങ്ങൾ ശേഖരിക്കാൻ തുടങ്ങാം.

നൂറുകണക്കിന് ജില്ലകളിൽനിന്നും ബ്ലോക്കുകളിൽനിന്നുമായി ഇപ്പോൾ ഞങ്ങളുടെ സൈറ്റിൽ 3,235 മുഖങ്ങളുടെ ശേഖരമുണ്ട്. ഞങ്ങളത് പതിവായി കൂട്ടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. പാരി വെബ്സൈറ്റിൽ 526 വീഡിയോകളുമുണ്ട്.

ഫേസസ് എന്ന ആ ശേഖരത്തിന് പുറമേ, 20,000-ത്തിലധികം മനോഹരങ്ങളായ ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾ (കൃത്യമായ എണ്ണം തിട്ടപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല) പാരി ഇതിനകം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്. ദൃശ്യപരമായി നയിക്കപ്പെടുന്ന വെബ്സൈറ്റെന്ന് ഞങ്ങൾ സ്വയം അഭിമാനിക്കുന്നു. ഇന്ത്യയിലെ ഏറ്റവും മികച്ച ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാരുടേയും ഇല്ലസ്ട്രേറ്റർമാരുടേയും സ്വന്തം വീടാണ് ഞങ്ങളുടെ ഈ പ്ലാറ്റ്ഫോം എന്ന് അഭിമാനത്തോടെ അവകാശപ്പെടുന്നു.

നമുക്ക് നമ്മുടെ അസാധാരണമായ ഈ പാരി ലൈബ്രറി വികസിപ്പിക്കാം. അത് നിങ്ങൾക്ക് പുസ്തകങ്ങൾ വായ്പയായി നൽകുക മാത്രമല്ല ചെയ്യുന്നത്, അത് സൌജന്യമായും നൽകുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ലൈബ്രറിയിൽനിന്നുള്ള എന്തും നിങ്ങൾക്ക് ഡൌൺലോഡ് ചെയ്ത്, പ്രിന്റെടുത്ത് സൂക്ഷിക്കാം.

രാജ്യത്തിന്റെ എല്ലാ ഭാഗങ്ങളിലുമുള്ള നെയ്ത്തുകാരെക്കുറിച്ചുള്ള കഥകളുടെ ഏറ്റവും നല്ല ശേഖരം നമുക്ക് സൃഷ്ടിക്കാം. കാലാ‍വസ്ഥാ വ്യതിയാനത്തെക്കുറിച്ചുള്ള, യഥാർത്ഥ കഥകൾ നമുക്ക് ചെയ്യാം. അതിന്റെ ആഘാതം ഏറ്റവുമധികം അനുഭവിക്കേണ്ടിവരുന്ന മുൻ‌നിരയിലുള്ള ആളുകളുടെ ശബ്ദവും ജീവിതാനുഭവങ്ങളും പിടിച്ചെടുക്കുന്ന ആ പ്രക്രിയ. ഇതൊന്നും നിങ്ങളറിയേണ്ട വിഷയങ്ങളല്ലെന്ന മാട്ടിലുള്ള ശാസ്ത്രീയ-സാങ്കേതിക റിപ്പോർട്ടുകളല്ല നമുക്കാവശ്യം. പാരി ലൈബ്രറിയിൽ ഞങ്ങാൾ അത്തരം ശാസ്ത്രീയ-സാങ്കേതിക റിപ്പോർട്ടുകൾ സൂക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. അതോടൊപ്പംതന്നെ, അവയിലെന്താണുള്ളതെന്ന് മനസ്സിലാക്കാൻ പാകത്തിൽ അവയുടെ രത്നച്ചുരുക്കവും, പ്രധാന ഭാഗങ്ങളും, വസ്തുതാവിവരണ രേഖകളും പാരി ലൈബ്രറിയിൽ ലഭ്യവുമാണ്. അത്തരം 900 റിപ്പോർട്ടുകളാണ് ലൈബ്രറിയിലുള്ളത്. ഭഗീരഥപ്രയത്നം ആവശ്യമായിരുന്നു അതിന്.

ഇടത്ത്: പാരി ലൈബ്രറി വായനക്കാർക്ക് അതിന്റെ ഉള്ളടക്കങ്ങൾ സൌജന്യമായി ലഭ്യമാക്കുന്നു. വലത്ത്: ഫേസസ് എന്ന വിഭാഗത്തിലൂടെ പാരി, ഇന്ത്യയുടെ മുഖവൈവിദ്ധ്യം രേഖപ്പെടുത്തുന്നു

ഒരു പതിറ്റാണ്ടായി നിലനിന്നുപോരുന്നു എന്നതിനപ്പുറം, ഒരുപക്ഷേ ഞങ്ങളുടെ ഏറ്റവും വലിയ നേട്ടം, ഞങ്ങളുടെ ഭാഷാ‍വൈവിദ്ധ്യമായിരിക്കും. ഉള്ളടക്കം മുഴുവനും 15 ഭാഷകളിൽ നൽകുന്ന മറ്റൊരു വെബ്സൈറ്റും ലോകത്തുള്ളതായി ഞങ്ങൾക്കറിയില്ല. 40 ഭാഷകളിൽ‌വരെ പുറപ്പെടുന്ന ബി.ബി.സിപോലുള്ളവ ഉണ്ടായിരിക്കാം. പക്ഷേ ഭാഷകൾക്കിടയിൽ ഒരു തുല്യതയും അവിടെ കാണാനാവില്ല. അവരുടെ ഇംഗ്ലീഷ് പ്രോഗ്രാമുകളുടെ തീരെ ചെറിയൊരു അംശം മാത്രമാണ് അവരുടെതന്നെ തമിഴ് സേവനത്തിൽ പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്നത്. അതേസമയം, പാരിയിൽ, ഒരു ഭാഷയിൽ വരുന്ന ലേഖനം, 15 ഭാഷകളിലാണ് പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്. മാതൃഭാഷയിൽ എഴുതാൻ ഞങ്ങൾ കൂടുതൽക്കൂടുതൽ റിപ്പോർട്ടർമാരെ ക്ഷണിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ബഹുഭാഷാ എഡിറ്റർമാരാകട്ടെ, ആദ്യം അവരുടെ ജോലി സ്വന്തം ഭാഷയിൽ നിർവഹിക്കുന്നു.

ഞങ്ങളുടെ വലിയ പരിഭാഷക സംഘം - ഇന്ത്യൻ ഭാഷാ സഹപ്രവർത്തകരടങ്ങുന്ന ഞങ്ങളുടെ പാരിഭാഷാ ഗ്രൂപ്പിനെക്കുറിച്ച് – ഞങ്ങൾക്ക് സത്യമായും അഭിമാനിക്കുന്നു. സങ്കല്പിക്കാനാവാത്ത സങ്കീർണ്ണതകളുള്ള, മനസ്സിനെ അമ്പരപ്പിക്കുന്ന കർത്തവ്യമാണ് അവരേറ്റെടുത്തിരിക്കുന്നത്. ഇക്കഴിഞ്ഞ വർഷങ്ങളിൽ ഈ സംഘം നടത്തിയ പരിഭാഷകൾ 16,000-ത്തിനടുത്തുവരും.

ഇതിനെല്ലാം പുറമേയാണ്, അപകടത്തിലായ ഭാഷകളെക്കുറിച്ച് പാരി ഏറ്റെടുത്ത വലിയ പ്രൊജക്ട്. കഴിഞ്ഞ 50 വർഷത്തിനിടയിൽ മരിച്ചുപോയത് 225 ഇന്ത്യൻ ഭാഷകളാണ്. അതിനാൽത്തന്നെ, അതിന്റെ വക്കിലെത്തിനിൽക്കുന്ന മറ്റ് ഭാഷകളെ രേഖപ്പെടുത്തുകയും പരിരക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യേണ്ടത്, ഞങ്ങളുടെ മുമ്പിലുള്ള ബൃഹത്തായ കടമകളിലൊന്നാണ്.

കഴിഞ്ഞ പത്തു വർഷത്തിനിടയിൽ ഞങ്ങൾ 33 സംസ്ഥാനങ്ങളിലും കേന്ദ്രഭരണപ്രദേശങ്ങളാലുമായി 381 ജില്ലകളിൽ നിന്ന് റിപ്പോർട്ട് ചെയ്തു. വിവിധ വിനിമയ മാധ്യമങ്ങളുപയോഗിക്കുന്ന 1400 ലധികം  റിപ്പോർട്ടർമാർ, എഴുത്തുകാർ, കവികൾ, ഫോട്ടോഗ്രാഫർമാർ, സിനിമാ നിർമ്മാതാക്കൾ, പരിഭാഷകർ, ചിത്രകാരമാർ, എഡിറ്റർമാർ, പാരിയിലെ നൂറ് കണക്കിന് ഇൻ്റേണുകൾ എന്നിവരിലൂടെയാണ്    ഈ ബൃഹത്തായ പദ്ധതി ഞങ്ങൾ നടപ്പാക്കിയത്.

PHOTO • Labani Jangi

ഇടത്ത്: വലിയൊരു വായനാസമൂഹത്തിലേക്കെത്താനും, ഇന്ത്യയുടെ ഭാഷാവൈവിദ്ധ്യം നിലനിർത്താനുമായി, 15 ഭാഷകളിലാണ് പാരി പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്നത്. വലത്ത്: ദൃശ്യപരമായി നയിക്കപ്പെടുന്ന ഞങ്ങളുടെ വെബ്സൈറ്റിൽ, 20,000-ലധികം ഫോട്ടോഗ്രാഫുകൾ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചിട്ടുണ്ട്

ഞാൻ കേവലം തൊട്ടുപോവുക മാത്രം ചെയ്ത ഇത്തരം പ്രവർത്തനങ്ങൾക്കുള്ള ചിലവുകൾ, ഏതുകാലത്തും, ഞങ്ങളുടെ കൈവശമുണ്ടായിരുന്ന പണത്തിനേക്കാൾ എത്രയോ അധികമായിരുന്നു. എന്നിട്ടും ഞങ്ങൾ മുന്നോട്ടുപോയി. ഞങ്ങളുടെ അദ്ധ്വാനം നല്ലതാണെങ്കിൽ - ആണെന്ന് ഞങ്ങൾക്കും ബോദ്ധ്യമുണ്ട് – എന്തെങ്കിലുമൊരു സാമ്പത്തികപിന്തുണ കിട്ടുമെന്ന് ഞങ്ങൾക്കുറപ്പുണ്ടായിരുന്നു. ഞങ്ങളുടെ ആദ്യവർഷത്തെ വാർഷികച്ചിലവ് 12 ലക്ഷം രൂപയായിരുന്നു. ഇന്നത്, 3 കോടിക്ക് അല്പം മുകളിലാണ്. എന്നാൽ, ആ പണത്തേക്കാൾ മൂല്യമുള്ളതാണ് ഞങ്ങൾ ഉത്പാദിപ്പിക്കുന്നത്. രാജ്യത്തിന്റെ ആർക്കൈവൽ പ്രാധാന്യം കണക്കാക്കുമ്പോൾ, ഒരിക്കലും തുലനപ്പെടുത്താനാവാത്തത്.

അതെ, ഈ പത്തുവർഷത്തെ അതിജീവിച്ചു എന്നതുതന്നെ വലിയൊരു നേട്ടമാണ്. എന്നാൽ, കഴിഞ്ഞ ഒരു പതിറ്റാണ്ടിന്റെ അതേ ഗതിവേഗം നിലനിർത്താനും ശക്തിപ്പെടുത്താനും നിങ്ങളുടെ സാമ്പത്തികമായ പിന്തുണ ഞങ്ങൾക്കാവശ്യമാണ്. ഞങ്ങളുടെ മാർഗ്ഗനിർദ്ദേശങ്ങളും ആവശ്യങ്ങളും പിന്തുടരാൻ താത്പര്യമുള്ളവർക്ക് പാരിക്കുവേണ്ടി എഴുതുകയും സിനിമകളെടുക്കുകയും ചിത്രങ്ങളെടുക്കുകയും സംഗീതം റിക്കാർഡ് ചെയ്യുകയും ആവാം.

ഇന്നുതൊട്ട് 25 വർഷങ്ങൾ കഴിഞ്ഞാൽ ഒരുപക്ഷേ, അടുത്ത 50 വർഷങ്ങൾക്കുള്ളിൽ നിശ്ചയമായും, എങ്ങിനെ സാധാരണ ഇന്ത്യക്കാർ ജോലി ചെയ്തു, സൃഷ്ടിച്ചു, ഉത്പാദിപ്പിച്ചു, ഭക്ഷണം കഴിച്ചു, പാട്ടു പാടി, നൃത്തം ചെയ്തു എന്നൊക്കെ അറിയാൻ ആരെങ്കിലും ആഗ്രഹിച്ചാൽ, അവർക്ക് ആശ്രയിക്കാവുന്ന ഒരു സ്രോതസ്സ് പാരി മാത്രമായിരിക്കും. 2021-ൽ യു.എസ്. ലൈബ്രറി ഓഫ് കോൺഗ്രസ് പാരിയെ പ്രമുഖമായ ഒരു സ്രോതസ്സായി അംഗീകരിക്കുകയും, ഞങ്ങളെ ആർക്കൈവ് ചെയ്യാനുള്ള അനുവാദം ചോദിക്കുകയും ചെയ്തിരുന്നു – അത് നൽകാൻ ഞങ്ങൾക്ക് സന്തോഷമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളു.

ഫീസുകളൊന്നും ഈടാക്കാത്തതും, ഒരു പൊതുവായ മൾട്ടിമീഡിയ ഡിജിറ്റൽ ഇടം എല്ലാവർക്കും സൌജന്യമായി ലഭ്യമാക്കുകയും, നമ്മുടെ കാലത്തിന്റെ വലിയ പ്രക്രിയകളെക്കുറിച്ചുള്ള കഥകൾ ഒപ്പിയെടുക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പാരി ഇന്ന് ഒരു ദേശീയ സ്രോതസ്സാണ്. അതിനെ ഒരു ദേശീയനിധിയാക്കാൻ ഞങ്ങളെ സഹായിക്കുക.

പരിഭാഷ: രാജീവ് ചേലനാട്ട്

P. Sainath is Founder Editor, People's Archive of Rural India. He has been a rural reporter for decades and is the author of 'Everybody Loves a Good Drought' and 'The Last Heroes: Foot Soldiers of Indian Freedom'.

Other stories by P. Sainath
Translator : Rajeeve Chelanat

Rajeeve Chelanat is based out of Palakkad, Kerala. After spending 25 years of professional life in the Gulf and Iraq, he returned home to work as a proof reader in the daily, Mathrubhumi. Presently, he is working as a Malayalam translator.

Other stories by Rajeeve Chelanat