મૂળ  પ્રશ્ન મૂલ્યોનો છે. અને આ મૂલ્યો અમારા જીવનનો એક ભાગ છે. મેં અમારી  જાતને પ્રકૃતિ સાથે એક થયેલી જોઈએ છીએ. જ્યારે આદિવાસીઓ લડે છે, ત્યારે તેઓ સરકાર કે કોર્પોરેશન સામે નથી લડતા. તેમની પોતાની 'ભૂમિ સેના' છે, અને તેઓ લોભ અને સ્વાર્થમાં જડેલા મૂલ્યો સામે લડે છે.

આ બધાની શરૂઆત થઇ સંસ્કૃતિના વિકાસ સાથે - વ્યક્તિવાદના ઉદય સાથે, જ્યારથી મનુષ્યએ પોતાના અસ્તિત્વને પ્રકૃતિથી અળગું કરીને જોવાનું શરુ કર્યું. અહીંથી સંઘર્ષ શરૂ થયો. એકવાર આપણે આપણી જાતને નદીથી અલગ કરી લઈએ, પછી આપણે આપણો ગટરનો કચરો, આપણો રાસાયણિક અને ઔદ્યોગિક કચરો તે પાણીમાં ઠાલવતા અચકાતા નથી. આપણે નદીને સંસાધન તરીકે કબજે કરવાનું શરૂ કરીએ છીએ. એકવાર આપણે આપણી જાતને કુદરતથી અલગ અને શ્રેષ્ઠ સર્જનની જેમ જોયા પછી, તેને લૂંટવું અને તેનું શોષણ કરવું સરળ થઇ જાય છે. બીજી તરફ, આદિવાસી સમુદાયના મૂલ્યો માત્ર કાગળ પર લખેલા મૂલ્યો નથી. અમારા મૂલ્યો એ અમારી જીવનશૈલી છે.

સાંભળો જીતેન્દ્ર વસાવા દ્વારા કવિતાનું પઠન

સાંભળો પ્રતિષ્ઠા પંડ્યા દ્વારા કવિતાના અંગ્રેજી અનુવાદનું પઠન

હું પૃથ્વીનો ગર્ભ છું

હું પૃથ્વીનું મૂળ-બીજ-ગર્ભ છું
હું સૂર્ય છું, તેજ છું, ગરમીની અનુભૂતિ છું, શાશ્વત છું.
હું ભીલ, મુંડા, બોડો, ગોંડ, સંથાલ પણ છું.
હું યુગો પહેલા જન્મેલ આદિ માનવ છું
તું મને જીવે છે,
જીવ મને પૂરેપૂરો
હું આ પૃથ્વી પર સ્વર્ગ છું
હું પૃથ્વીનું મૂળ-બીજ-ગર્ભ છું
હું સૂર્ય છું, તેજ છું, ગરમીની અનુભૂતિ છું, શાશ્વત છું.

હું સહ્યાદ્રી, સાતપુરા, વિંધ્ય, અરાવલી છું
હું હિમાલયનું શિખર છું, દક્ષિણ સમુદ્રનો છેડો છું
અને ઉત્તરપૂર્વનો તેજસ્વી લીલો પણ હું છું.
જ્યાં પણ તમે ઝાડ કાપશો, જ્યારે પણ તમે પર્વત વેચશો
તમે મારી હરાજી કરશો
જ્યારે તમે નદીને મારી નાખો છો ત્યારે હું મરું છું.
શ્વાસો છો તમે મને તમારા પોતાના શ્વાસમાં
હું જીવનનું અમૃત છું
હું પૃથ્વીનું મૂળ-બીજ-ગર્ભ છું
હું સૂર્ય છું, તેજ છું, ગરમીની અનુભૂતિ છું, શાશ્વત છું.

છેવટે, તમે મારા સંતાનો છો
અને મારું લોહી પણ.
લાલચ, લોભ અને સત્તાનો અંધકાર
તમને વાસ્તવિક દુનિયા દેખાડતો નથી.
તમે પૃથ્વીને પૃથ્વી કહો છો,
અને અમે માતા કહીએ છીએ
તમે નદીને નદી કહીને બોલાવો છો
તે અમારી બહેન છે
તમારા માટે પર્વતો માત્ર પર્વતો છે,
અમારે મન ભાઈઓ
સૂર્ય અમારા દાદા
અને ચંદ્ર અમારા મામા.
આ સંબંધ ખાતર થઈને પણ
મારે એક રેખા દોરવી જોઈએ
તમારી અને મારી વચ્ચે,
તેઓ કહેતા રહે છે.
પણ હું સંભળતો નથી. હું માનું છું
તમે તમારી જાતે ઓગળી જશો.
હું ગરમીને શોષી લેનાર બરફ છું
હું પૃથ્વીનું મૂળ-બીજ-ગર્ભ છું
હું સૂર્ય છું, તેજ છું, ગરમીની અનુભૂતિ છું, શાશ્વત છું.

અનુવાદ: પ્રતિષ્ઠા પંડ્યા

Poem and Text : Jitendra Vasava

ਗੁਜਰਾਤ ਦੇ ਨਰਮਦਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਮਹੁਪਾੜਾ ਦੇ ਰਹਿਣ ਵਾਲ਼ੇ ਜਤਿੰਦਰ ਵਸਾਵਾ ਇੱਕ ਕਵੀ ਹਨ, ਜੋ ਦੇਹਵਲੀ ਭੀਲੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਦੇ ਹਨ। ਉਹ ਆਦਿਵਾਸੀ ਸਾਹਿਤ ਅਕਾਦਮੀ (2014) ਦੇ ਸੰਸਥਾਪਕ ਪ੍ਰਧਾਨ ਅਤੇ ਆਦਿਵਾਸੀ ਅਵਾਜ਼ਾਂ ਨੂੰ ਥਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲ਼ੇ ਇੱਕ ਕਵਿਤਾ ਕੇਂਦਰਤ ਰਸਾਲੇ ਲਖਾਰਾ ਦੇ ਸੰਪਾਦਕ ਹਨ। ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਦਿਵਾਸੀਆਂ ਦੇ ਮੌਖਿਕ (ਜ਼ੁਬਾਨੀ) ਸਾਹਿਤ ਨੂੰ ਲੈ ਕੇ ਚਾਰ ਕਿਤਾਬਾਂ ਵੀ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕੀਤੀਆਂ ਹਨ। ਉਹ ਨਰਮਦਾ ਜ਼ਿਲ੍ਹੇ ਦੇ ਭੀਲਾਂ ਦੀਆਂ ਮੌਖਿਕ ਲੋਕ-ਕਥਾਵਾਂ ਦੇ ਸੱਭਿਆਚਾਰ ਅਤੇ ਪੌਰਾਣਿਕ ਪੱਖਾਂ ‘ਤੇ ਖ਼ੋਜ਼ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਪਾਰੀ ਵਿਖੇ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਤ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੇ ਆਉਣ ਵਾਲ਼ੇ ਪਹਿਲੇ ਕਾਵਿ-ਸੰਗ੍ਰਹਿ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹਨ।

Other stories by Jitendra Vasava
Illustration : Labani Jangi

ਲਾਬਨੀ ਜਾਂਗੀ 2020 ਤੋਂ ਪਾਰੀ ਦੀ ਫੈਲੋ ਹਨ, ਉਹ ਵੈਸਟ ਬੰਗਾਲ ਦੇ ਨਾਦਿਆ ਜਿਲ੍ਹਾ ਤੋਂ ਹਨ ਅਤੇ ਸਵੈ-ਸਿੱਖਿਅਤ ਪੇਂਟਰ ਵੀ ਹਨ। ਉਹ ਸੈਂਟਰ ਫਾਰ ਸਟੱਡੀਜ ਇਨ ਸੋਸ਼ਲ ਸਾਇੰਸ, ਕੋਲਕਾਤਾ ਵਿੱਚ ਮਜ਼ਦੂਰ ਪ੍ਰਵਾਸ 'ਤੇ ਪੀਐੱਚਡੀ ਦੀ ਦਿਸ਼ਾ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੀ ਹਨ।

Other stories by Labani Jangi
Translator : Pratishtha Pandya

ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਪਾਂਡਿਆ PARI ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਸੀਨੀਅਰ ਸੰਪਾਦਕ ਹਨ ਜਿੱਥੇ ਉਹ PARI ਦੇ ਰਚਨਾਤਮਕ ਲੇਖਣ ਭਾਗ ਦੀ ਅਗਵਾਈ ਕਰਦੀ ਹਨ। ਉਹ ਪਾਰੀਭਾਸ਼ਾ ਟੀਮ ਦੀ ਮੈਂਬਰ ਵੀ ਹਨ ਅਤੇ ਗੁਜਰਾਤੀ ਵਿੱਚ ਕਹਾਣੀਆਂ ਦਾ ਅਨੁਵਾਦ ਅਤੇ ਸੰਪਾਦਨ ਵੀ ਕਰਦੀ ਹਨ। ਪ੍ਰਤਿਸ਼ਠਾ ਦੀਆਂ ਕਵਿਤਾਵਾਂ ਗੁਜਰਾਤੀ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜ਼ੀ ਵਿੱਚ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆਂ ਹਨ।

Other stories by Pratishtha Pandya