ഭൂത-വർത്തമാന കാലത്തെയും പ്രവാചകനേയും തിരിച്ചുപിടിക്കുമ്പോൾ

കേൾക്കൂ , ഞാനിവിടെ ജീവനോടെയിരിപ്പുണ്ട്

മസ്ജിദുകളും ക്ഷേത്രങ്ങളും നിർമ്മിക്കുന്നവരേ
രാഷ്ട്രത്തിന്റെയും ഭാഷയുടേയും തലവന്മാരേ
കേൾക്കൂ, ഞാനിപ്പൊഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു

നീതിയുടേയും രക്ഷാധികാരത്തിന്റേയും
അർത്ഥം മറന്നുപോയവരേ,
കിരീടങ്ങൾ ധരിച്ചവരേ, സമതുലനം മറന്നുപോയവരേ,
കടലാസ്സുപണത്തിൽ നിങ്ങൾ അക്കങ്ങളെഴുതുന്നു,
എന്നാൽ മനുഷ്യരുടെ വില നിങ്ങൾ മറന്നുപോയിരിക്കുന്നു.
ശ്രദ്ധിച്ചോളൂ, ഞാൻ ജീവനോടെയിരിപ്പുണ്ട്.

ദുർബ്ബലനും അസുഖബാധിതനുമാണ് ഞാൻ
വിശപ്പ് ഈ ചട്ടക്കൂടിനെ വല്ലാതെ ബാധിച്ചുകഴിഞ്ഞു,
കണ്ണുകളിലെ വറ്റിവരണ്ട ഞരമ്പുകളിൽ
ഒരുതുള്ളി വെള്ളം ബാക്കിയില്ല.
എന്നിട്ടും ഞാൻ ശ്വസിക്കുന്നുണ്ട്
നിൽക്കൂ, ഞാൻ മരിച്ചിട്ടില്ല.

കേൾക്കൂ, ഞാനിപ്പൊഴും ഇവിടെ ജീവനോടെയുണ്ട്.

നിയമങ്ങളുണ്ടാക്കുന്നവരേ,
ശരിയും തെറ്റും തീരുമാനിക്കുന്നവരേ,
പേനയുന്തുന്ന ബുദ്ധിജീവികളേ
“എനിക്കറിയാം, എനിക്കറിയാം” എന്ന
ഈ ആക്രോശം നിർത്തൂ,
ദുരാഗ്രഹികളായ ആൾമാറാട്ടക്കാരേ
ഈ വിലാപം നിർത്തൂ,
കാരണം, എന്നിലിപ്പോഴും ജീവൻ ബാക്കിയുണ്ട്.

ആരാണ് സമ്പത്തിന്റെ നിയമങ്ങളുണ്ടാക്കിയത്?
നിങ്ങളെ നാഥനും, രാജാവുമാക്കിയ
രാഷ്ട്രീയത്തിന്റെ നിയമങ്ങൾ എഴുതിയത് ആരാണ്?
ആ തോന്നിവാസത്തിന്റെ അദ്ധ്യായങ്ങൾ
രചിച്ചതാരാണ്?
ഇനി എഴുതൂ,
കാരണം, ഞാൻ ഇപ്പൊഴും ജീവനോടെയിരിക്കുന്നു

കേട്ടോളൂ, ഞാൻ ഇപ്പൊഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു.

നിങ്ങൾ മതനേതാക്കന്മാരായിരിക്കാം
എന്നാൽ, പ്രവാചകനും, ക‌അബയും എന്റേതാണ്
ക്ഷേത്രവും, അതിലെ ദൈവവും എന്റേതാണ്
ഗുരുദ്വാരകളും പള്ളികളും എന്റേതാണ്
പുറത്ത് കടക്കൂ, ഞാനിപ്പൊഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു.

ഞാനിപ്പൊഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു.

പോയി രാജാക്കന്മാരോട് പറയൂ,
ജന്മിമാരോടും, മന്ത്രിമാരോടും
സംസ്കാരങ്ങളെ തമ്മിലടിപ്പിക്കുന്ന എല്ലാവരോടും
ലജ്ജാവിഹീനരായ രാഷ്ട്രീയക്കാരോടും
ഞാൻ ഇവിടെയുണ്ടെന്ന്, ഇപ്പൊഴും ജീവനോടെ.

കേട്ടോളൂ, ഞാൻ ഇപ്പൊഴും ജീവിച്ചിരിക്കുന്നു.