ഒരു സ്വപ്നം, ഒരു രാജ്യം, ഒരു ശ്മശാനം

ഇത് രാജ്യമല്ല

1.
ഒരു കൈ ഉയർത്തപ്പെട്ടു,
ഒരു മുദ്രാവാക്യം മുഴക്കപ്പെട്ടു,
ഒരാൾക്കൂട്ടം പ്രകടനമായി നീങ്ങി
ഒരു മനുഷ്യൻ ജീവനോടെ കത്തിയമർന്നു.

ഒരു സമുദായം വെറുതെ സഹിച്ചു,
ഒരു രാജ്യം വെറുതെ നോക്കിനിന്നു
ഒരു കവിത മരിക്കുന്നുവെന്ന്
ഒരു കവി പറയുകമാത്രം ചെയ്തു.

2.
മരിച്ച മനുഷ്യന്റെ കണ്ണുകൾ
തലകീഴായി മറിഞ്ഞിരുന്നുവെന്ന്
ആരോ പറഞ്ഞു.
നടക്കുന്നതൊന്നും കാണാൻ കഴിയാതെ
ഭൂതകാലത്തിലേക്ക് നോക്കുന്നതുപോലെ
ഒരു മനുഷ്യന് ഒരു രാജ്യമാകാൻ കഴിയുമോ എന്ന്
ആരോ ചോദിച്ചു.

3.
ആ ദിവസം സൂര്യൻ ഇടവഴിയുടെ അറ്റത്ത് അസ്തമിച്ചിരുന്നു
രാത്രിയുടെ നിഴലുകൾ തെരുവിൽ അലയുന്നുണ്ടായിരുന്നു
വാതിലിൽ പൂപ്പൽ വളർന്ന ഒരു വീടുണ്ടായിരുന്നു
മൂക്ക് പൊത്താതെ ആർക്കും
അതിനടുത്തുകൂടി നടക്കാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു
മാംസം കരിയുന്ന മണം ശ്വാസകോശത്തിൽ അനുഭവിക്കാതെ
നിങ്ങൾക്ക് അതിലൂടെ നടക്കാൻ കഴിയില്ലായിരുന്നു

അവളുടെ അച്ഛൻ മരിച്ചുവെന്ന്
അയൽക്കാർ ആ പെൺകുട്ടിയോട് പറഞ്ഞു
അവളുടെ അമ്മ ബോധശൂന്യയായി കിടന്നു,
ഒരു പശുവിനെ രക്ഷപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്
രണ്ട് പേരെ ചുട്ടുകൊല്ലുകയും ചെയ്തിരിക്കുന്നു.

4.
വീടുകൾ ഇടിച്ചുപൊളിക്കാനുള്ള
ഒരു വകുപ്പ് നിലനിൽക്കുന്നുണ്ട്
ആൾക്കൂട്ടക്കൊലപാതകം അനുവദിക്കുന്ന
ഒരു നിയമം നിലവിലുണ്ട്
ഇപ്പോൾ, ഭരണഘടനയനുസരിച്ച്
ഒരാളെ ചുട്ടുകൊല്ലാൻ‌പോലും നിങ്ങൾക്കാവും

ആരുപറഞ്ഞു ഇതൊരു രാജ്യമാണെന്ന്?
ഇതൊരു ശ്മശാനമാണ്.

5.
രാത്രിക്ക് പിൻപേ പുലരി വരാതായപ്പോൾ
ഞങ്ങൾക്ക് സംസാരിക്കേണ്ടിവന്നു
അധികാരം മർദ്ദനോപാധിയായപ്പോൾ
ഞങ്ങൾക്ക് സംസാരിക്കേണ്ടിവന്നു.

ഘാതകൻ ഇരയുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ
അന്വേഷിക്കുമ്പോൾ
ഭക്ഷണം മണക്കുമ്പോൾ
പുതപ്പ് വലിച്ചുനീക്കുമ്പോൾ,
വീടിന്റെ ചുറ്റളവെടുക്കുമ്പോൾ
ഞങ്ങൾക്ക് സംസാരിക്കേണ്ടിവന്നു

ഇപ്പോൾ, ചുവന്ന കണ്ണുകളുമായി
ആ ചെറിയ പെൺകുട്ടി ഇരിക്കുന്നു
നാളെ അവർ പറഞ്ഞേക്കും
അവൾ കണ്ണുകളിൽ കശ്മീരി കല്ലുകൾ
ഒളിപ്പിച്ചുവെച്ചിട്ടുണ്ടെന്ന്
നമുക്കത് തകർത്തുകളയാമെന്ന്
അപ്പോഴും ഒരുപക്ഷേ
ആരെങ്കിലും പറഞ്ഞേക്കാം
ഓ, ഞങ്ങൾക്ക് സംസാരിക്കേണ്ടിവന്നു.