அனந்தபூரிலிருந்து டில்லிக்கு: அலிவேலம்மாவும் அவரின் நம்பிக்கையும்.

“இந்த புகைப்படம்தான் எனது பாதுகாப்பு, இதுவே எனது வலிமையும்" என்கிறார் 35வயதேயான விவசாயி  அலிவேலம்மா. அனந்தபூர் மண்டலத்தில் உள்ள குருகுந்தா கிராமத்தில் இருந்து வந்துள்ளார் அவர். தனது கணவரின் புகைப்படத்தை வங்கி அட்டையுடன் (ஏ.டி.எம் கார்டு) சேர்த்து ஒரு சிறிய கவரில் வைத்துக் கொண்டு வந்திருக்கிறார் அவர்.

"இனி விவசாயிகள் யாரும் தற்கொலை செய்து கொள்ளக்கூடாது என்பதற்காக நீதி கேட்டு இங்கே வந்துள்ளோம்" என்கிறார்.

அலிவேலம்மாவின் கணவர் சி. வெங்கடராமுடு, ஒரு குத்தகை விவசாயி. 2013ல் நிலக்கடலையைப் பதப்படுத்த பயன்படும் இரசாயன உருண்டைகளை உண்டு தற்கொலை செய்துக் கொண்டார்.

"வாங்கிய கடன் தொகையும் ஏறிக்கொண்டே போகிறது, விதைத்த பயிரும் நினைத்த இலாபத்தை ஈட்டித்தரவில்லை. கடன்கொடுத்தவர்களும் பணத்தை திருப்பிக் கேட்கிறார்கள். என்ன செய்வதெனத் தெரியாமல் தவித்து நிற்கிறேன். விதைகடலைக்காவது பணம் கிடைக்குமா எனத் தெரியவில்லை என்று அவர் என்னிடம் புலம்பிக் கொண்டேயிருந்தார்” என்று சொல்கிறார் அலிவேலம்மா. பலமுறை நிலக்கடலை விதைப்பதை நிறுத்தச் சொல்லி கணவரிடம் அலிவேலம்மா மன்றாடியுள்ளார். ஆனால் அவரோ "தொலைத்ததை தொலைத்த இடத்தில்தான் தேடவேண்டும்" என்று சொல்லி நிலக்கடலையையே பயிர் செய்துள்ளார்.

“அவர் செலவு செய்து கொண்டேயிருக்கிறார், பணத்தை இழந்துக் கொண்டேயிருக்கிறார்” என்று திடீரென்று கணவரைப் பற்றி நிகழ்காலத்தில் பேசுகிறார் அலிவேலம்மா – அவரை இழந்து விட விரும்பாதவராக.  சமீபத்தில்தான் தன் கணவருக்குச் சொந்தமான ஒரு புத்தகத்தை தூக்கித் திரிவதை நிறுத்தியிருக்கிறார். யார் யாருக்கு எவ்வளவு கடன் தொகை நிலுவையில் உள்ளது என்பது பற்றிய குறிப்பை அவரது கணவர் அந்த புத்தகத்தில் எழுதிவைத்திருந்தார்.