16ஆம் நூற்றாண்டின் துறவி கவிஞரான துளசிதாஸை மேற்கோள்காட்டி மேக்தர் ராம் டாண்டன், "வறுமையைப் போன்ற துக்கம் இந்த உலகில் இல்லை", என்று கூறுகிறார். சத்தீஸ்கரின் ராய்கர் மாவட்டத்தில் உள்ள சுரேலா கிராமத்தைச் சேர்ந்தவர் மேக்தர் ராம் ஒரு ராம்நாமி, முதலில் இவர் சமர் சாதியைச் சேர்ந்தவராக இருந்தார், பின்னர் அந்த சாதிய அமைப்பை நிராகரித்துவிட்டு ராமரை மையமாகக் கொண்ட பக்தி வழியை ஏற்றுக்கொண்டார்.
"நாங்கள் எங்களது குடும்பப் பெயராக ராமை பயன்படுத்துகிறோம், ஆனால் நாங்கள் பிறகு குடும்பப் பெயர்களையும் எடுத்துக் கொள்கிறோம். சர்மாக்கள், பானர்ஜீக்கள், சிங்குகள், பட்டேல்கள் மற்றும் பிற பெயர்களையும் நீங்கள் எங்களிடையே காணலாம்", என்கிறார் பிலாஸ்பூர் மாவட்டத்தில் உள்ள சபோரா கிராமத்தைச் சேர்ந்த சந்து ராம். "சமர்களை தவிர நாங்கள் ஷ்ரேஷ்டிகள், பைசியர்கள் மற்றும் பனியர்களாகவும் இருக்கிறோம். நாங்கள் இவற்றில் ஒன்றாக இருக்கிறோம்".
இப்பிரிவை பின்பற்றுபவர்கள் முக்கியமாக மகாநதி ஆற்றங்கரையில் உள்ள கிராமங்களான ராய்கர், ஜஞ்கீர்- சம்பா, பிலாஸ்பூர் மற்றும் பிற மாவட்டங்களில் வசித்து வருகின்றனர்; சிலர் ஒடிசா மற்றும் மகராஷ்டிராவின் எல்லையோர கிராமங்களில் வசித்து வருகின்றனர். (ஏப்ரல் 2015 முதல் ஆகஸ்ட் 2017 வரை சத்தீஸ்கரில் நான் மேற்கொண்ட பயணங்களின் போது இங்கு இடம் பெற்றுள்ள புகைப்படங்களை எடுத்தேன்.)
அதிகாரப்பூர்வ பதிவேடுகளில் ராமநாமிகள் இந்துக்களாக பட்டியலிடப்பட்டிருக்கின்றனர், எனவே அவர்களின் எண்ணிக்கையை துல்லியமாக கணக்கிடுவது கடினமாக இருக்கிறது, ஆனால் பெரியவர்கள் இப்போது ஆண்கள் பெண்கள் என 20,000 ராமநாமிகளுக்கு மேல் இல்லை என்று நம்புகின்றனர், - வழக்கமாக அவ்வளவு பேர் தான் ஆண்டுதோறும் டிசம்பர் மற்றும் ஜனவரியில் நடைபெறும் பஜனையில் பங்கேற்கின்றனர் என்று கூறுகின்றனர்.
ராமநாமிகள் முதலில் இந்துக்களிடையே சாதிய மற்றும் தொழில் முறையில் தாழ்த்தப்பட்ட சமூகங்களை சேர்ந்தவர்களாக இருந்தனர். அவரது புத்தகமான பெயரில் மெய்மறந்த : ராம்நாமிகள், ராம்நாம் மற்றும் மத்திய இந்தியாவின் தீண்டதகாத மதம் (2012 தொடர் ஆசிரியர் : வெண்டி டோனிகர்), ல் மனோவாவில் உள்ள ஹவாய் பல்கலைக்கழகத்தில் மதம் தொடர்பான இணைப் பேராசிரியராக இருக்கும் ராம்தாஸ் லாம்ப், 1870களில் ராமநாமிகளாக மாறினர் சமர்களில் ( பின்னர் அது பட்டியலினமாக்கப்பட்டது) ஒரு குழுவினர், அவர்களது சாதிய தொழிலான இறந்த விலங்குகளின் உடல்களை அப்புறப்படுத்துதல் மற்றும் தோலுடன் வேலை செய்வதை தவிர்த்து விட்டு விவசாயம், மண்பாண்டம் மற்றும் உலோக வேலைகளை மேற்கொண்டனர்.
இந்தப் பிரிவு ஒரு நூற்றாண்டுக்கும் குறைவான வயதுடையது தான் என்றாலும், ராமநாமிகள் 15ஆம் நூற்றாண்டின் கவிஞரான துறவி கபீரின் பக்தி பாரம்பரியத்தின் தொடர்சியினர் ஆவர் என்று லாம்ப் எழுதியிருக்கிறார், இது ஒரு நாமத்தை மையப்படுத்தும் சிந்தனையாகும், இது சமூக நிலை மற்றும் சாதி பாகுபாடற்று அனைவருக்கும் பொதுவானதொரு அமைப்பாகும்.
பரசுராம் ஒரு சமர், இவர் தான் முதலில் தனது நெற்றியில் ராம் என்று பச்சை குத்திய முதல் நபர் என்று நம்பப்படுகிறது. இவர் 1870களில் சார்போரா கிராமத்தில் பிறந்தார் என்று கூறப்படுகிறது இதுபற்றிய எழுத்துப்பூர்வ பதிவுகள் எதுவும் இல்லை என்றாலும் ராமநாமிகளின் கதைகள் அவ்வாறே உள்ளது. ராய்ப்பூர் மாவட்டத்தின் அர்ஜூனி கிராமத்தைச் சேர்ந்த சாது ராம் "எங்களுக்கான செய்தியை கடவுளிடமிருந்து அல்ல சாதாரண மனிதரிடமிருந்து எடுத்துக்கொண்டோம்", என்று அவர்களின் புகழ்பெற்ற தலைவரைப் பற்றி கூறுகிறார்.
வேறுபடுத்துவது அவர்களின் தோற்றம் மட்டுமே. பலர் தங்கள் உடல் முழுவதும் 'ராம்' என்ற வார்த்தையை பச்சை குத்திக் கொள்கின்றனர் (இது கோண்டு மொழியில் அங்கித் கர்ணா என்று அழைக்கப்படுகிறது), ராம் என்று அச்சிடப்பட்ட சால்வையை தங்களது உடம்பில் போர்த்திக் கொள்கின்றனர் மேலும் மயிலிறகு கொண்ட தலைப்பாகையை வைத்துக்கொள்கின்றனர். "ராம் எங்கள் உடல் முழுவதும் எழுதப்பட்டிருக்கிறது", என்று ராய்கர் மாவட்டத்திலுள்ள பந்திரிபானி கிராமத்தைச் சேர்ந்த பீதாம்பர் ராம் கூறுகிறார். "நீங்கள் பார்த்தீர்கள் என்றால் நாங்கள் தான் ராமாயணம்". மேலும் அவர்களது உடம்பிலுள்ள பச்சை குத்தல்கள் இறைவன் விட்டுச்சென்ற அடையாளங்கள் என்று அவர்கள் நம்புகின்றனர்.
நான் பேசிய ராமநாமி தாங்கள் சாதி, வகுப்பு மற்றும் பாலின பாகுபாடு இல்லாத சமூகத்தை உருவாக்க முயற்சித்ததாகக் கூறுகிறார்.பரசுராம் வாரிசுதாரரை நியமிக்கவில்லை மேலும் இந்தப் பிரிவு தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட ஆண்கள் மற்றும் பெண்களை உள்ளடக்கிய மையக்குழுவினரால் நிர்வகிக்கப்படுகிறது.
தங்கள் உடல் முழுவதும் பச்சைகுத்திக் கொண்டவர்களை புராணாக்ஷிக் என்றழைக்கின்றனர் - அவர்கள் பெரும்பாலும் 70வயதைக் கடந்தவர்களாக இருக்கின்றனர். 1970 களின் நடுப்பகுதியில் கல்வி கற்கத் துவங்கிய அவர்களது பிள்ளைகள், நகரங்களுக்கு வேலைக்குச் சென்றனர். ஏளனத்துக்கு உள்ளாதல், 'பிற்படுத்தபட்டவர்' என்று முத்திரை குத்தப்படுதல் மற்றும் வேலைவாய்ப்பு மறுக்கப்படுதல் ஆகியவற்றின் பயத்தால் அவர்கள் தங்கள் உடலில் பச்சை குத்திக் கொள்ள விரும்பவில்லை.
இங்கு இடம்பெற்றுள்ள புகைப்படங்கள் புகைப்பட கலைஞரின் இணையதளத்திலும் வெளியிடப்பட்டுள்ளது.
தமிழில்: சோனியா போஸ்