দামোদর নদীর পাড় ঘেঁষে অবস্থিত ছোট মফস্বল শহর আমতার মানুষের প্রধান জীবিকা মূলতঃ কৃষিকাজ এবং মাছ চাষ। এখানকার মহিলারা পিস-রেট পদ্ধতিতে (প্রতিটি উৎপাদিত বস্তু পিছু আয়ের ব্যবস্থা) শিফন এবং জর্জেটের শাড়ির কাজ করেন – ছোট ছোট পাথর বসিয়ে সাধারণ শাড়িগুলিকে চমৎকার এক শিল্পের পর্যায়ে উন্নীত করেন।

পশ্চিমবঙ্গের মফস্বল এবং গ্রামীণ এলাকাগুলো জুড়েই মহিলারা এই কাজের সঙ্গে যুক্ত; এই কাজ করে তাঁরা যে অর্থ উপার্জন করতে সক্ষম হন তা একদিকে যেমন সংসার-খরচের জন্য টাকার জোগান দেয়, তেমনই অন্যদিকে তাঁদের জীবনে নিয়ে আসে স্বনির্ভরতা।

পাথরের কাজ করা এই শাড়ি পশ্চিমবঙ্গের দোকানগুলিতে কমপক্ষে ২০০০ টাকায় বিক্রি হলেও, এই বিশাল অঙ্কের একটা ভগ্নাংশমাত্র এই মহিলারা - শাড়ি প্রতি ২০ টাকা মাত্র – উপার্জন করেন।

মৌসুমী পাত্র, আমতার পিস-রেট পদ্ধতিতে কর্মরত একজন মহিলা আলঙ্কারিক পাথর দিয়ে শাড়ি সাজাচ্ছেন

২০১৫-১৬ সালে সিঞ্চিতা মাজির পারি ফেলোশিপের অংশ হিসেবে  এই ভিডিও এবং নিবন্ধটি রচিত হয়।


বাংলা অনুবাদ: স্মিতা খাটোর

Sinchita Parbat

சிஞ்சிதா பர்பாத் பாரியில் மூத்த காணொளி ஆசிரியராக இருக்கிறார். சுயாதீன புகைப்படக் கலைஞரும் ஆவணப்பட இயக்குநரும் ஆவார். அவரின் தொடக்க கால கட்டுரைகள் சிஞ்சிதா மாஜி என்கிற பெயரில் வெளிவந்தன.

Other stories by Sinchita Parbat
Translator : Smita Khator

ஸ்மிதா காடோர், பாரியின் இந்திய மொழிகள் திட்டமான பாரிபாஷாவில் தலைமை மொழிபெயர்ப்பு ஆசிரியராக இருக்கிறார். மொழிபெயர்ப்பு, மொழி மற்றும் ஆவணகம் ஆகியவை அவர் இயங்கும் தளங்கள். பெண்கள் மற்றும் தொழிலாளர் பிரச்சினைகள் குறித்து அவர் எழுதுகிறார்.

Other stories by Smita Khator