কচ্চ: আস্থা আৰু সংহতিৰ মিনাৰ

নেপথ্যত বাদ্যযন্ত্ৰ বুলিবলৈ আছে কেৱল ড্ৰামচ, সিয়েই আকাশ-বতাহ কপাই বাজিছে। ক্ষন্তেক পিছতে ভাঁহি আহিছে ভক্তিত গদগদ এটা কণ্ঠ, যেন দৰগাহৰ বাহিৰত কোনোবাই দুহাত মেলি ভীক্ষা মাগিছে, পয়গম্বৰৰ খ্যাতি গাইছে - পৰোপকাৰীজনৰ বাবে দোৱা কৰিছে।

এই লোকগীতটোৱে কচ্চৰ পাৰম্পৰকি ঐক্য-সংহতিত এভুমুকি মৰাৰ সুযোগ দিয়ে। যাযাবৰ পশুপালক, যিয়ে এসময়ত বৰ কচ্চৰ পৰা সিন্ধ প্ৰদেশলৈ (বৰ্তমান পাকিস্তাত) বছৰী প্ৰব্ৰজন কৰিছিল আৰু ঘূৰি আহিছিল, সেইসকলৰেই গৃহভূমি এই বৃহৎ অঞ্চল। দেশ বিভাজনৰ পিছত নতুন সীমান্তই তেওঁলোকৰ সেই যাত্ৰাত চিৰদিনৰ বাবে যতি পেলালে, কিন্তু হিন্দু-মুছলমান পশুপালক সম্প্ৰদায়ৰ মাজত অন্তৰৰ সেই বান্ধোন অটুট থাকিল।

এই অঞ্চলৰ সম্প্ৰদায়বোৰৰ শিল্প, স্থপত্য আৰু ধৰ্মীয় অনুশীলন সকলোৰে আধাৰ হৈছে কচ্চৰ অপূৰ্ব সংহতিৰ আকৰ। তাত সংমিশ্ৰণ ঘটিছে চুফীবাদৰ দৰে ধৰ্মীয় আচাৰ, কাব্য, লোকগাথা, উপকথা আনকি সমন্বয়ৰ গৰ্ভজাত ভাষাসমূহৰো। মিশ্ৰ সংস্কৃতি আৰু সমন্বিত আচাৰ-বিচাৰ, যাৰ উৎস হৈছে চুফীবাদ - এই সকলো মণি-মুকুতা অঞ্চলটোৰ লোকসংগীতৰ ইতিহাসৰ সাগৰতলিত বিচাৰি পাব।

নক্ষত্ৰানা তালুকৰ মোৰগৰ গাঁৱৰ ৪৫ বছৰ বয়সীয়া পশুপালক কিশোৰ ৰাভাৰৰ কণ্ঠত পয়গম্বৰ হজৰত মহম্মদৰ প্ৰতি ভক্তি উথলি উঠিছে।

প্ৰীতি চনি, অৰুণা ধোলকিয়া, কে.এম.ভি.এছ.ৰ সচিব, অমদ চামেজা, কে.এম.ভি.এছ.ৰ প্ৰকল্প সমন্বয়কক তেওঁলোকৰ সহায়-সহযোগিতাৰ কাৰণে আৰু গুজৰাটী অনুবাদত সহায়ৰ বাবে ভাৰতীবেন গ’ৰলৈ ধন্যবাদ।

কবিতাৰ অনুবাদ : ধ্ৰুৱজ্যোতি ধনন্তৰি
টেক্সট্ অনুবাদ: পংকজ দাস