ಅವರ ತಲೆ ಮೇಲಿನ ಚೀಲಗಳೂ ಮತ್ತು ಆಂತರ್ಯದಲ್ಲಿನ ಭೀತಿಯೂ...

ರಕ್ತದ ಜಾಡು

ನಾನು ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ಸಣ್ಣ ಕಿಟಕಿಯ ಮೂಲಕ
ಜನರು ಇರುವೆಗಳ ಸಾಲಿನಂತೆ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಮಕ್ಕಳು ಆಟವಾಡುತ್ತಿಲ್ಲ,
ಕಂದಮ್ಮಗಳು ಕಿರುಚುತ್ತಿಲ್ಲ,
ಮೌನವು ಅನಾಥ ರಸ್ತೆಗಳನ್ನು ಆಕ್ರಮಿಸಿದೆ.
ಅಥವಾ ಅದೇನು ಹಸಿವೆಯೇ..?
ಆ ಚಿಕ್ಕ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ ನಾನು ನೋಡಿದೆ
ಜನರು ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಚೀಲಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ಮತ್ತು ಅವರ ಆಂತರ್ಯದಲ್ಲಿ ಭಯ -
ಹಸಿವಿನ ಭೀತಿಯಿದೆ.
ತಮ್ಮ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಗುರುತನ್ನು ಬಿಟ್ಟು
ಮೈಲುಗಟ್ಟಲೆ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ
ಈಗ ಅವರ ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ರಕ್ತಸ್ರಾವವಾಗುತ್ತಿದೆ,
ಭೂಮಿಯು ಕೆಂಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿದೆ, ಅದೇ ರೀತಿ ಆಕಾಶವೂ ಕೂಡ.
ಚಿಕ್ಕ ಕಿಟಕಿಯಿಂದ, ನಾನು ನೋಡಿದೆ,
ತಾಯಿ ತನ್ನ ಜೋತು ಬಿದ್ದ ಮೊಲೆಗಳ ಮೂಲಕ
ಮಗುವಿಗೆ ಹಾಲುಣಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಳೆ.
ಆ ಜಾಡು ಕೊನೆಗೊಂಡಿತು.
ಕೆಲವರು ಅದನ್ನು ತಮ್ಮ ನೆಲೆಯನ್ನಾಗಿಸಿದರು,
ಕೆಲವರು ನಡು ದಾರಿಯಲ್ಲಿಯೇ ಕೊನೆಯುಸಿರೆಳೆದರು,
ಕೆಲವರ ಮೇಲೆ ಬ್ಲೇಚಿಂಗ್‌ ಪೌಡರ್‌ ಸಿಂಪಡಿಸಲಾಯಿತು,
ಕೆಲವರನ್ನು, ಜಾನುವಾರುಗಳಂತೆ, ಟ್ರಕ್‌ಗಳಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಹಾಕಲಾಯಿತು.
ಆಕಾಶವು ಕಪ್ಪಾಯಿತು ಮತ್ತು ನಂತರ ಅದು ನೀಲಿ ಬಣ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗಿತು,
ಆದರೆ ಭೂಮಿಯು ಮಾತ್ರ ಕೆಂಬಣ್ಣದಲ್ಲಿಯೇ ಉಳಿಯಿತು.
ಅವಳ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ,
ಮೊಲೆಗಳ ಮೇಲೆ ರಕ್ತಸಿಕ್ತ ಗುರುತುಗಳು ಹಾಗೆಯೇ ಉಳಿದಿದ್ದವು.