തലനാരിഴയിൽ തൂങ്ങുന്ന ജീവിതങ്ങളും ഭാഷകളും

അമ്മയുടെ ഭാഷകൾ

എനിക്കോ, എന്റെ അമ്മയ്ക്കോ,
ഒരുപക്ഷേ ഒരിക്കലും ഭാഷകളുണ്ടായിരുന്നിട്ടുണ്ടാവില്ല
പുരുഷന്മാർക്ക് ആ ഭാഗ്യമുണ്ട്
പൌരുഷത്തിന്റെ പൈതൃകം
തെറികൾ കണ്ടെത്താനോ
ദേഷ്യം തുപ്പാനോ
നിയമങ്ങൾ ആജ്ഞാപിക്കാനോ
ഒച്ചയിടാനോ
പൊള്ളയായ പ്രണയലേഖനങ്ങൾ എഴുതാനോ
ചുമരുകളിൽ കൊത്തിവെക്കാനോ
ചരിത്രം കെട്ടിച്ചമയ്ക്കാനോ
ഇഷ്ടപ്രകാരം എടുത്തുപയോഗിക്കാവുന്ന പൈതൃകം

കട്ടിക്കടലാസുകൊണ്ട് പൊതിഞ്ഞ നിഘണ്ടുവാണ്
പുരുഷന്മാരുടെ ഭാഷ
അത് അച്ചടിക്കാനാണ് യന്ത്രങ്ങൾ കണ്ടുപിടിച്ചത്
ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാർ എഴുതിയ
കവിതകൾക്ക് താഴെ കൊത്തിവെച്ചിരുന്നത്
അവരുടെ പേരുകളായിരുന്നു
അവർ അവരുടെ ഭാഷയിൽ എഴുതിയ പുസ്തകങ്ങൾ
മാറാല പിടിച്ച് വലിയ ഗ്രന്ഥപ്പുരകളുടെ
പൊടി പിടിച്ച കള്ളികളിൽ കിടന്നു
പാർലമെന്റായാലും ഘോഷയാത്രയായാലും
സംസാരിച്ചതും, കേട്ടതും, രേഖപ്പെടുത്തിയതും
എഴുതപ്പെട്ടതും, മനസ്സിലാക്കപ്പെട്ടതും
പരസ്യം ചെയ്യപ്പെട്ടതുമൊക്കെ
അവരുടെ ഭാഷയായിരുന്നു.

ഞങ്ങളുടെ അമ്മമാരുടെ ഭാഷകൾ വ്യത്യസ്തമായിരുന്നു
അതിന്റെ രൂപവും, സ്വാധീനവും,
ശൈലിയും, ചരിത്രവും
അവതരണവുമൊക്കെ മറ്റൊന്നായിരുന്നു

ഭൂമിയിൽനിന്ന് വെട്ടിയെടുത്തതാണ്
അവരുടെ തൂലികകൾ
സ്നേഹത്തിൽ മുക്കി,
സാമ്പ്രാണിയുടെ നിഗൂഢമായ പുകയിൽ പൊതിഞ്ഞ്,
വിയർപ്പിന്റെ സമുദ്രത്തിൽ കഴുകി,
പഴയ സാരികളുടെ മടക്കുകൾക്കുള്ളിലും
പഴയ പെട്ടികളുടെ അടിയിലും
അവയെ ഒളിച്ചുവെച്ചു.
ആ മണ്ണിന്റെ തൂലികകളാണ്
ഏതോ പാകമായ ഒരു മുഹൂർത്തത്തിൽ
ഞങ്ങളുടെ കൈവെള്ളകളിൽ,
ചുവന്ന മഷിയിൽ
ഞങ്ങളുടെ മാതൃഭാഷ എഴുതിത്തന്നത്

അടച്ചിട്ട മുറിക്കുള്ളിൽ
തൂലികകളുണ്ടാക്കാൻ കഴിയാതിരുന്നപ്പോൾ അവർ
ആ അമ്മമൊഴികൾ ചെവികളിൽ മന്ത്രിച്ചുതന്നു
രാജ്ഞിമാരും, അടിമപ്പെണ്ണുങ്ങളും

സ്വന്തമായി ഒരു മുറിയോ കൊട്ടാരമോ
ഇല്ലാതിരുന്നവരാകട്ടെ
അരിവാളുകൊണ്ടും കരണ്ടികൊണ്ടും
പാടത്തെ ചെളിപുരണ്ട മണ്ണിലും
അവരുടെ കുടിലുകളുടെ തറയിലും
ആ അമ്മമൊഴികൾ കൊത്തിവെച്ചുതന്നു

വിരൽത്തുമ്പിൽ വിരുതുള്ളവർ
ഉടുപ്പുകളിലും സാരികളിലും
ആരിയും മുകൈഷും സർദോസിയും
അമ്മമൊഴികളാക്കി തയ്ച്ചുതന്നു

സ്മാരകശിലകളിൽ
കൊത്തിവെച്ച ഞങ്ങളുടെ മാതൃഭാഷകൾ
ചിതയിലെ തീനാളങ്ങളിൽ ചാരങ്ങളായി
ചുവന്ന ആകാശത്തിൽ എഴുതപ്പെട്ടു
സ്വപ്നം നിറഞ്ഞ, ഉറക്കച്ചടവുള്ള കണ്ണുകൾക്കകത്ത്
അവ തുറന്നു
ഞങ്ങളുടെ മാതൃഭാഷകൾ -
വിപ്ലവത്തിന്റെ ചുവന്ന ആഹ്വാനം
ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയഭേരി
സ്നേഹസംഗീതം
വിശ്രമമില്ലാത്ത അഭിനിവേശങ്ങൾ
ഞങ്ങളുടെ മാതൃഭാഷകൾ!

പുരുഷന്മാരുടെ ഭാഷകളെല്ലാം ഒന്നുതന്നെ
അമ്മമാരുടെ മധുരമുള്ള, നിറമുള്ള
വൈവിധ്യമുള്ള ഭാഷകളിൽനിന്ന്
വേറിട്ട്, അവയ്ക്കെല്ലാം
ഒരേ നിറം
ഒരേ ആകൃതി
ഒരേ ശബ്ദം
ഞങ്ങളുടെ മാതൃഭാഷകൾ,
അഖ്തരിയുടെ കണ്ഠത്തിൽനിന്ന് വന്ന
വാക്കുകൾപോലെ
ഫാത്തിമയിൽനിന്ന് പഠിച്ചതുപോലെ
സ്നേഹത്തിന്റെ കൊടുമുടികൾപോലെ.

അവയോരോന്നും പറിച്ചെടുത്ത്
എല്ലാ വാക്കുകളും പെറുക്കിയെടുത്ത്
ഒരു പുതിയ തുടക്കം
ഞങ്ങളിപ്പോൾ എഴുതാൻ തുടങ്ങുന്നു
ഞങ്ങളുടെതന്നെ, ആവേശകരവും
ധീരവും, മൂർച്ചയേറിയതും
യുക്തിസഹവുമായ
നീളമുള്ള മാതൃമൊഴികളിൽ