राष्ट्रीय महामार्ग ३० वरून छत्तीसगडची राजधानी रायपूरहून बस्तरचं जिल्हा मुख्यालय असणाऱ्या जगदलपूरला जाता येतं. याच मार्गावर वाटेत कांकेर जिल्ह्यातलं चरमा नावाचं एक लहानसं गाव आहे. आणि चरमाच्या जरासा आधी एक छोटा घाटरस्ता आहे. काही आठवड्यांपूर्वी हाच घाट उतरून येत असता शेजारच्या जंगलांमधून डोक्यावर सरपणाच्या मोळ्या घेऊन येणारे १०-१५ गावकरी, बहुतांश स्त्रियाच, माझ्या नजरेस पडले.

हे सगळे जण हमरस्त्याच्या जवळच असणाऱ्या दोन गावातले होते – कांकेर जिल्ह्यातलं कोचवाही आणि बलौंद जिल्ह्यातलं माछांदूर. बहुतेक जण गोंड आदिवासी आहेत आणि सीमांत शेतकरी किंवा शेतमजूर म्हणून काम करतात.

PHOTO • Purusottam Thakur
PHOTO • Purusottam Thakur

या घोळक्यातल्या काहींनी सायकलवर लाकूडफाटा लादला होता आणि एक सोडता बहुतेक स्त्रियांच्या डोक्यावर मोळ्या होत्या. मी त्यांच्याशी बोललो तेव्हा त्यांनी सांगितलं की शक्यतो रविवारी किंवा मंगळवारी ते पहाटे लवकर घर सोडतात आणि घरच्यासाठी जळण गोळा करून सकाळी ९ पर्यंत परततात.

PHOTO • Purusottam Thakur

पण यातले सगळेच जण काही फक्त घरच्यासाठी लाकूड गोळा करत नव्हते. मला असं वाटतं की काही जण लाकडं गोळा करून बाजारात विकणार होते. इथे मोठ्या संख्येने आढळणारे हे वंचित समूहांमधले लोक असं सरपण विकून चार पैसे कमवू पाहतात. या कायमच अस्वस्थ असणाऱ्या प्रदेशातल्या लोकांच्या जगण्याचा हा काडीचा आधार म्हणता येईल.

PHOTO • Purusottam Thakur

अनुवादः मेधा काळे

Purusottam Thakur

পুরুষোত্তম ঠাকুর ২০১৫ সালের পারি ফেলো। তিনি একজন সাংবাদিক এবং তথ্যচিত্র নির্মাতা। বর্তমানে আজিম প্রেমজী ফাউন্ডেশনে কর্মরত পুরুষোত্তম সমাজ বদলের গল্প লেখায় নিযুক্ত আছেন।

Other stories by পুরুষোত্তম ঠাকুর
Translator : Medha Kale

পুণে নিবাসী মেধা কালে নারী এবং স্বাস্থ্য - এই বিষয়গুলির উপর কাজ করেন। তিনি পারির মারাঠি অনুবাদ সম্পাদক।

Other stories by মেধা কালে